TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0012-04
第一百一十四章 燕歌痴情


  韓立總算在墨府後宅的廂房內安歇了下來,墨彩環識趣的並未在這兒多待,就很快告辭回去了,她那種忽然間十分淑女的樣子,倒讓韓立有些意外。

  因尚弄不清墨府的人對自己持什麼態度,不知是否還有危險?所以韓立一晚上都沒有真正入睡,只是在床上稍打了個小盹。

  而到了第二天早上,韓立正在朦朦朧朧時,屋外傳來了「砰!砰!」的敲門聲。

  「難道是小妖精來了?」韓立皺了下眉,但隨後就輕搖了下頭。」這麼平穩感的敲門聲,決不像墨彩環的風格。但知道自己住在這裡的人,應該沒有幾個。」

  韓立帶著一點疑惑,稍微找條手巾洗了把臉,就把屋門打開了,外面站著一位濃眉大眼的二十來歲青年。

  這青年一見韓立出來,上下瞅了韓立一通後,就一抱拳非常熱情的招呼道:「是韓師弟吧!在下燕歌,算起來也是閣下的大師兄!」

  「燕歌!」韓立腦中想起了此人的信息,這人是墨大夫的大弟子。

  「呵呵!為兄雖然是師傅的第一個弟子,不過資質可不怎麼好,沒有得師傅的多少真傳,讓他老人家蒙羞了!」燕歌非常直爽的對韓立道。

  韓立一見青年如此坦然,心中不禁對此人有了好感,於是連忙回禮道:「燕師兄早啊!請進屋說話吧!」

  「不用了,幾位師母叫我來此的,她們老人家有事找韓師弟,要師弟過去一趟。」燕歌擺了擺手,笑著說道。

  韓立一聽,愣了一下,但隨即就點頭答應了,並帶上屋門和燕歌並肩而行。

  燕歌對韓立的事大感興趣,一路上毫不遮掩的問這問那,對一些越州的風土人情也很好奇,追問了不少。

  當二人經過後院的花園時,竟然意外的遇見了一對青年男女——正是韓立昨日遠遠望見過的墨玉珠和吳劍鳴。他們二人正在園中並立而行,一副郎情妾意的模樣,這種感覺讓韓立很不爽,彷彿是自己的東西被人搶走的感覺。

  對面二人顯然也發現了韓立等人,就主動向他們迎了上來。等到雙方接近時,墨玉珠對貌不起眼韓立只是一掃而過,並未說什麼。而那個吳公子卻疑惑的打量起韓立來。

  「燕師兄早啊!這位小兄弟看起來很眼生,不知是哪位高人的弟子?」吳劍鳴笑著問道。

  「……」

  韓立本以為身邊的燕大師兄會主動替自己打掩護,接過對方的話頭。誰知等了半天,都沒聽見身旁之人的聲音,這讓韓立愕然起來,他不禁扭頭看了燕歌一眼。

  結果,韓立給氣的無語了。

  此時的燕師兄,竟然一臉的痴迷,正呆呆的望著墨玉珠墨大小姐出神,完全進入到了忘我的境界,如何還能對吳劍鳴的話做出反應!

  「小弟是三夫人的遠房堂侄,奉父母之命來看望三夫人的,順便想求夫人給謀個差事!」韓立無奈之下,只好轉過頭自己赤膊上陣,他故意裝出了不好意思的害羞模樣,低三下四的說道。

  「哦,這樣啊!」吳劍鳴只聽了韓立第一句話,就徹底對他失去了興趣。這也難怪,韓立的外表也太不起眼了,並且還沒有習武之人的特徵,這怎能不讓吳大公子看走了眼。

  此刻吳公子反而掉頭,對燕歌這種對墨玉珠的痴痴表情大為不高興,臉色沉了下來,畢竟身邊的美人可是他名義上的未婚妻。

  如今的韓立離墨玉珠比較近,所以對方臉上的表情全都收入了眼裡。她微皺著眉頭,臉上有些不愉之色,顯然對燕歌的這種明目張膽的愛慕很是不耐。

  「燕師兄,若沒有什麼事,小妹和吳公子就先告辭了。」墨玉珠杏唇微張,冷冷的向燕歌微施一禮,就移動嬌軀離開了此地,而那吳劍鳴沖燕歌哼了一聲,什麼話也沒說,追了下去。

  韓立瞅著二人漸漸遠去的背影,嘴角露出了一絲古怪的笑意,然後他回過頭來看了下那位燕師兄,結果發現對方仍直直的望著人家遠去的方向呆立著。

  韓立嘆了口氣,這位還真是個痴情種子!只是怎麼看,那位墨大小姐也不像對他能有好感的樣子,恐怕對方也已被他痴纏的怕了。

  韓立使勁在燕歌的肩頭拍了一掌,讓他身子一振,臉上的茫然之色頓時消失,總算從痴呆中清醒了過來。

  「不好意思,讓韓師弟看笑話了!」恢復了理智的燕歌,滿臉通紅,對自己的出醜大為羞愧。

  「沒什麼,窈窕淑女,君子好逑,這是男人的本性,有什麼不好意思的。」韓立微笑著開解道。

  燕歌聽了韓立的話,並不覺得釋然,反而苦笑了一下,緩緩說道:

  「不瞞韓師弟,從小我就和玉珠一塊長大,這期間雖然說不上什麼青梅竹馬,兩小無猜,但也有了很深的感情。但可惜的是,長大後的玉珠似乎對我只有兄妹之情,而無其他的意思,因此在被她幾度拒絕之後,我就再無他想了,只是希望她找個好夫君,能讓她一輩子幸福!可如今一見到玉珠,我還是無法自拔,不知不覺就會像這樣出醜!」燕歌說到最後一句話時,有了幾分自嘲的味道。

  韓立聽了對方的話後,不再開口,反而用一種像看珍稀古董的目光重新打量起了燕歌,他以前只是從書本和各種故事中聽說過這種情種,可重未想過會有親眼目睹的那一天。

  如果對方說的是真心話,那他不知是該欽佩對方的痴情,還是應該暗罵對方太傻!

  在後面的路上,韓立故意用其它話題引開了對方的思緒,讓燕歌的心情恢復了正常。兩人又說說笑笑的來到了韓立昨夜待過的小樓,在那裡墨大夫的幾位夫人正隆重的等待韓立的到來,準備給韓立一個大的驚喜。

[BOOK: 0012 / Chapter: 05 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri May 3 14:13:57 2024