TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0002-03
第十三章 異象起

  因為知道韓立腳上負了傷,張鐵就親自把飯菜端到了他的屋內,準備陪著他一塊用飯。

  韓立看他笨拙的在自己屋內,一會兒搬椅子,一會兒折騰桌子,忙乎了老半天,總算把一切弄好可以吃飯了,心中不禁有些好笑,但更多的則是幾分感動。

  兩人在桌邊做定後,便一邊聊著門內的閒話,一邊開始往嘴裡塞食物,並時不時的交流起對方的練功心得來。

  一說起對方的「象甲功」,張鐵就鬱悶的直翻白眼。

  現在的張鐵對「象甲功」,簡直有些談虎色變,他雖然只是修練了第一層,但已經被墨大夫折磨的叫苦連天。不但定時定點的要泡些難聞的藥汁,還要不時的經受墨大夫的木棒敲打,說是要淬煉他的筋骨。

  這些粗暴的練功方法,讓他曾經有一段時期,每天晚上都無法安然入睡。因為渾身上下紅腫著,一碰觸木床,就痛的他直呲牙咧嘴。

  對他來說,那可真是一場噩夢。

  而對韓立所練的無名口訣,張鐵就從心裡往外的大為羨慕。

  覺得每日裡,只要像和尚一樣,打坐唸經就行,這些話讓韓立聽了,也只能無語面對。

  張鐵對「象甲功」後幾層的恐懼,韓立還是能理解的。任誰知道,此後還要經歷比此前厲害數倍的折磨時,他都會坐臥不寧,寢食難安。

  張鐵能堅持到現在,沒有放棄,這已讓韓立大為崇拜。

  如果換作是他,他是說什麼也不會練這種自虐的武功,即使能讓他一夜之間成為一流高手,也是一樣的看法。

  二人說著話的功夫,晚飯就吃得差不多了,張鐵匆匆收拾完碗筷後,就起身告辭,臨走前讓他早些休息,好靜養腳傷。

  韓立站在門口,目送對方離開後,就急急忙忙的回到屋內,關緊門窗,只留下一扇換氣的天窗沒關上。這才從袋子裡拿出瓶子,又研究了起來。

  韓立畢竟只是個十來歲的孩子,折騰了一會兒,看看沒有什麼頭緒,就有些厭倦。再加上腳上還有傷,精神也有些疲倦,便在不知不覺中,手拿著瓶子倚在床邊,昏昏的睡了過去。

  也不知道過了多久,正睡著香甜的韓立,突然感到一股冰冰的感覺,從一隻手上傳了過來。

  韓立激靈著打了個冷戰,勉強睜開已變得沉重萬鈞的眼皮,迷迷糊糊的向自己作怪的的手望去。

  忽的一下,他立刻坐了起來,嘴巴張的大大的,連口水從嘴角的一邊流了出來,都沒注意到。他再也沒有絲毫的睡意,被眼前的景象徹底鎮住了。

  一絲絲肉眼可見的白色光芒,通過屋子裡唯一開著的天窗從天而降,全都聚集到了手裡握著的瓶子上,形成一顆顆米粒大小的白色光點,讓整隻瓶子都被一層薄薄的白色光芒團團圍住。

  這白光非常的柔和,一點也不耀眼,而那種冰涼的感覺,就是從這淡淡的白光中傳了過來。

  韓立猛吞了一口變得冰涼的口水,才猛然驚醒過來,燙手般的把手裡的瓶子甩到了一邊,自己連滾帶爬的躲到了另一邊去。

  警惕的觀察了一會兒,發現好像沒有什麼危險,才小心的又湊了上來。

  在白光包圍中的瓶子,顯得格外的美麗誘人,還帶有幾分神秘色彩。

  韓立猶豫了一下,用手指輕輕地戳了幾下瓶子,看到沒有什麼反應,才小心翼翼的又拿起了瓶子。把它再次的放到桌子上,自己則趴在附近,興奮的觀察起這從未見到過的奇景。

  韓立眼也不眨,聚精會神的盯著白光中的瓶子一刻多鐘,終於叫他發現了其中的幾分奧秘所在。

  這個瓶子在透過瓶子的表面,正不停的吸收著遊蕩在附近的白色光點。不,不是吸收,是這些光點在拚命般的往瓶子裡擠,一個個爭先恐後,似是活了一般。

  韓立有點好奇,用手指尖輕輕觸摸了其中的一顆。

  涼涼的!除此,就再也沒有其他特別之處。

  韓立抬頭看了看。

  一道道白色光絲,仍在不停的從天窗上往下掉,沒有絲毫要停止的樣子。

  韓立看了看四處封閉著的門窗,又望望上面開著的天窗。

  他靈機一動,把門輕輕地推開,探頭探腦的往外瞅了瞅。

  還好,現在已是深夜時分,除了幾聲咕咕的秋蟲聲外,外面都靜悄悄的,四下里一個人也沒有。

  韓立把頭縮了回去,轉身一把抓住小瓶,把它撞裝進了皮袋,然後飛快的跑了出去。

  一直跑到了一個僻靜、無人的空曠之處,這才停了下來。

  用雙眼往四周掃視了一番,確定真的沒有其他人在這裡。才小心的,把瓶子再次取出來,又輕輕地放到地面上。

  原本瓶子附近的光點,再它被裝入皮袋後,已消失的無影無蹤。

  但韓立並不擔心。

  果然,過了一小會兒,一道道比在屋內多得多的光絲,從四面八方彙集了過。接著,數不清的白光點,密密麻麻浮現在了小瓶子的周圍,形成一個臉盆大小的巨大光團。

[BOOK: 0002 / Chapter: 04 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri May 3 12:15:41 2024