TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0008-02
第七十二章 拔毒

  韓立暗自抱怨著,但為了保持自己的神醫形象,還得做出一番胸有成竹,含笑不語的模樣。

  韓立鎮靜的神情,讓他哄過了在場的眾人,以為這藥丸的功效也是他意料中的事,對他就更欽佩了。

  馬門主笑得也很歡快,笑容中還帶有一絲得意之色,似乎韓立已經是他的人一樣。也許他認為,就目前來說,他還是最有可能獲得韓立投效之人,所以才笑的如此的歡暢。

  但沒多久,情況發生了變化。

  「不好!」張袖兒驚叫一聲。

  「姨父臉上的黑氣好像又上來了。」

  這就話,讓所有的人都吃了一驚,幾個性子急的人,急忙圍上前細看,那位趙長老也在其中。

  韓立一聽,心中也微微一愣,但並沒有和其他人擠在一起,硬湊到床前去。

  但李氏卻是個心思細膩、有眼色之人,她連忙呵住兩位小輩,讓他們從床前退開,留出位子好讓韓立這位神醫上來診斷。

  韓立見床前有了空隙,才不慌不忙的走上前去,細細觀察起來。

  大約過了半柱香的時間,韓立終於肯定,這不是什麼黑氣上升,只不過是毒性無法被徹底清除乾淨,仍在臉上殘餘著一絲若有若無的黑氣而已。

  韓立得到結論之後,微微斜瞥了張袖兒一眼,覺得這個女孩有些大驚小怪。

  韓立這個有些責難的眼神,別人沒發覺,卻被一直專注著張袖兒的厲飛雨察覺到,他回瞪了韓立一眼,顯然因為韓立冒犯了他心中的女神。

  韓立無語了,看來掉入了情網中的厲飛雨,是重色輕友定了。

  他不再和這個因女色而變得頭腦簡單的傢伙糾纏下去,而回過神來繼續端詳李長老的狀況。

  李長老除了臉上的黑氣未清除淨外,身上的毒斑到了黃豆那麼大後,也開始保持著不變,不再繼續消褪。整個人也因為餘毒未清,還是昏迷不醒著。

  看到這裡韓立知道,自己準備的後續手段,看來用得上了,也不用再為自己說過的話圓謊而發愁,正好顯示自己的先見之明。

  「去取一個臉盆來,裡面要盛滿清水。」韓立以不容置疑的口氣說道。

  這次沒有輪到張袖兒辦此事,馬榮搶先應聲一溜小跑的出去了。

  韓立又回過頭來鄭重的對錢長老和馬門主說道:

  「下面我需要二位幫下忙,用內力把李長老身上餘毒逼到幾個特定的穴道,然後我用金針放血解毒法,把毒血放出來,不知二位能行嗎?」

  馬門主眼光閃爍不定,但仍應允了下來,錢長老則冷冷的點點頭,答應的很乾脆。

  「為什麼要找他們兩人,我難道不行嗎?」趙長老不樂意了,覺得韓立有些小瞧他。

  韓立暗嘆了口氣,知道還得給這個固執傢伙解釋清楚才行。

  「趙長老練的混圓掌,是以外門功夫為主吧!論內力的精純,我還是認為馬門主二人比較合適。」韓立不急不躁的溫聲道。

  「這……」

  對方被韓立這個軟釘子給碰的無語了。

  韓立不在理會有些悻悻然的這個老糊塗,對屋內的其他人以命令的口氣說道:

  「除了馬門主二人外,其他人都先出去吧,下面給李長老解毒的手法不宜給大家觀看,而且救治的過程需要絕對清靜,忌諱被人打擾。」

  韓立此話一出,讓屋內的眾人一呆,但李氏最先明白過來,她恭敬的深施一禮,說了句:「我夫就拜託幾位了。」然後就識趣的最先走出屋子。

  有了李氏的帶頭,其他人不管是願意還是不樂意,都只好挨個的隨之也回到客廳。

  等到馬榮端來了一盆清水後,韓立馬上將其趕出,然後把房門緊緊地關上,只留下在門外面面相覷的眾人。

  時間在一刻鐘一刻鐘的慢慢過去,也不知過了多久,臥室的門仍未打開,隔著房門也聽不到裡面有絲毫的聲響傳出。

  這種異樣的平靜,讓等候消息的眾人都顯得急躁不安,一絲陰影也在無聲無息中湧上大家心頭,就連本來臉色從容的李氏,也有些坐臥不寧的味道,更別說那位火爆的趙長老早已繞著客廳來回走了無數的圈子。

  就在客廳內的人,都完全失去了耐心時,「嘎吱」一聲,臥室的門從裡面被打開了。

  眾人條件反射般的把目光唰的一下,全都彙集到了此處,氣氛馬上顯得凝重而有緊張。

  韓立一臉疲倦之色的從裡面緩緩走了出來,他看到了眾人臉上凝重的神情,微微一笑:

  「沒事了,餘毒已完全驅除乾淨,李長老再休息一晚上,明天就會自動醒來。」

  韓立這句話說的很自信,實際上就連他自己也沒想到,這次清除餘毒會進行的如此順利,一點波折也沒起。

  李氏等人聽到此話,一個個喜笑顏開,原先沉悶心情全部一掃而空,幾位急性子的人就要急著闖進去看看,韓立一伸手,把他們攔了下來。

  「李長老現在身體很弱,忌諱人多嘈嚷,而馬門主兩人為了驅毒,也元氣大傷,正在調息中。我看,還是少進去幾人的好,最好只是夫人一人進去的為妙。」韓立對李氏鄭重的說道。

  李氏聽到這個好消息,哪還有什麼其他的意見,連忙點頭答應,也顧不得答謝韓立,就一人匆匆的進去臥室。

[BOOK: 0008 / Chapter: 03 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri May 3 20:09:41 2024